Het voelde vanaf de eerste tot de laatste seconde vertrouwd. Ik was Irene’s programma. Organisch ging dat. Zonder plan. Ook de losse eindjes worden aan elkaar geregen.

Ik vloog terug met een vol hart. Ik landde letterlijk. Figuurlijk ben ik nog altijd aan het landen, want de kaders die Irene je meegeeft, hebben de houdbaarheidsdatum ‘levenslang’.

Irene zit elke dag als een engeltje op mijn schouder en fluistert. Ze zegt dingen als: ‘Babystapjes Marieke. Alles is oefening. Kies je dit met je hart of je hoofd? Je bent verhalen aan het maken, neem je ruimte in.’ Geruststellend dat engeltje.

Stap voor stap maak ik ze me eigen. Ik zal helemaal in mijn kracht staan en stralen voor mezelf en anderen. Dank je wel Irene dat ik mezelf mocht vinden.

Meer dan ooit blijf ik trouw aan mezelf.

Op een dag ga ik terug. Voor een bad Irene. Dan laat ik me nog eens onderdompelen in mezelf en was ik me met haar verfrissende gedachtegoed.

Of beter nog. Dan fris ik me op met haar gedachtengoed, want dat doet ongelofelijk veel deugd.

Marieke, medewerker in de sociale sector

Een paar maanden later vertelt ze dit:

‘Het gaat heel goed met mij. De balans die ik nu voel elke dag voelt echt juist. Het is fijn om dit volmondig te kunnen zeggen aan iedereen die me oprecht vraagt hoe het met me gaat. Ik straal denk ik. Beter nog. Ik weet zeker dat ik straal.’