my JOURNEY
van zoekend naar vrij
mijn ziel riep, ik volgde
Als er iets is dat mij definieert, is het dat ik altijd een leven heb geleid dat mijn ziel voedt. Ik sprong waar anderen twijfelden. Ik nam levensveranderende beslissingen in een dag en stond er volledig achter. Een wereldreis toen dat nog uitzonderlijk was, opnieuw beginnen in een andere stad of land, reisboeken schrijven, nieuwe vakgebieden induiken zodra de beste tijd voorbij was…
Mijn ziel riep, en ik volgde.
Maar tegelijkertijd leefde ik voor een deel ook compleet náást mijn essentie. Ik had geen idee hoever ik van mezelf verwijderd was.
Altijd omringd door mensen, maar nooit écht mezelf laten zien. Van buiten was ik de sprankelende, sociale, moedige vrouw die haar dromen volgde, maar van binnen ging het qua zelfkritiek elke dag flink tekeer. Achter mijn avontuurlijke geest zat een hoofd dat nooit stil was, een gevoeligheid die ik niet kon dragen, een kritische stem die me influisterde dat ik nooit genoeg was.
Ik wist niet hoe diep ik gedissocieerd was van mijn kern. Kun je de roep van je ziel volgen en tegelijkertijd naast je essentie leven? Ja. Ik deed het. Ik was diep en gevoelig, maar ging eraan voorbij. Snel geraakt, vaak overweldigd. Altijd al, maar ik liet het niet merken. Ik durfde mijn binnenwereld niet te voelen en ik duwde mijn zachtere, introvertere kant weg.
kun je echt zijn en toch fake?
Ik had de moed om mijn dromen waar te maken, maar hoe groot die ook waren—ik vond mezelf nooit genoeg. Niet sterk genoeg. Niet slim genoeg. Niet goed genoeg.
Voor de buitenwereld was ik licht, zacht en levendig. Vanbinnen was ik verhard.
Kun je echt zijn en toch fake tegelijkertijd? Ik wel. Maar omdat ik zoveel gave, coole dingen deed, deed het gebrek aan een diepere verbinding met mezelf niet genoeg pijn. Totdat ik instortte en de diepste sprong maakte die je als mens kunt nemen. Niet naar een nieuwe bestemming, maar de reis naar binnen.
Hoeveel mooie dingen je ook doet, je kunt niet om je kern heen. Je moet, om diep geluk te kunnen ervaren, leven in lijn met je essentie.
Het was een goede vriendin die me bleef aansporen om yoga te proberen. Waar je nu over de leraren struikelt, duurde het twee jaar om er één te vinden. Maar die eerste keer op de mat—dat was thuiskomen. Ik was gefascineerd en dat is nooit meer gestopt. De kennismaking met mijn innerlijke wereld was het begin van een totaal nieuw hoofdstuk, dat voelde als een hereniging met mijn diepte, mijn gevoeligheid—met het deel van mij dat nooit mee mocht doen, dat ik 30 jaar had genegeerd.
onder je kern uitkomen, dat gaat niet
Van party animal naar yoga practitioner. Van eeuwige zoekende naar iemand die een pad vol heling en groei te bieden heeft. Ik leerde dat echte vervulling niet komt van wat je doet of ervaart in de buitenwereld, maar van de transformatie die van binnen plaatsvindt.
Mijn leven begon pas écht toen ik mezelf begon te zien en te omarmen.
Het probleem was niet mijn gevoeligheid, of het gebrek aan eigenwaarde, maar het feit dat ik ze wegduwde. De vrijheid waar ik al die tijd naar zocht, lag niet in de buitenwereld, maar in de moed om écht mezelf te zijn. Maar wie dat dan is, dat moest ik uiteenrafelen en ontdekken—met alles wat daarbij hoort.
Proberen onder je kern uit te komen, dat gaat niet. Je móét jezelf accepteren en onder ogen zien. Alles. Authentiek worden, het is een boeiend en intrigerend pad dat een leven lang kan duren, want OMG, wat zijn er veel lagen! Maar het geluk dat op je wacht, wauw, het is exponentieel.
Afstemmen, niet vechten
Achter gevoeligheid schuilt een enorme kracht. Maar die komt pas vrij als je stopt met vechten tegen wie je werkelijk bent. Me steeds verfijnder afstemmen op alles in en om me heen heeft mijn leven en dat van anderen verrijkt.
Ik werk met gevoelige mensen die diep vanbinnen weten dat er meer is. Die voelen dat ze niet ten volle leven, maar niet precies weten waar het in zit. Mensen die dapper genoeg zijn om eerlijk te zijn naar zichzelf en bereid zijn om écht te veranderen. Niet door te forceren, maar door te omarmen.
Want als je volledig durft te zijn wie je bent, valt alles samen.
Of je nu overweldigd bent, leeft vanuit je hoofd of voelt dat je vastzit—je bent niet alleen. Zelfs de mensen die je als je rolmodel ziet, worstelen soms met onzekerheid of zelfliefde. Groei stopt nooit, ook niet voor hen. Ook zij zitten hun leven lang op een pad van steeds meer zelfacceptatie en groei.
Jouw reis is niet de jouwe alleen.
Gebruik de kracht van wie je voorgingen om sneller de bevrijding en het bijbehorende geluk te vinden waar je naar verlangt.
Samen ontdekken we de kracht in jouw gevoeligheid, de wijsheid in je kern en de vrijheid die ontstaat als je jezelf niet langer saboteert.
Mijn manier van werken is diepgaand, warm en confronterend op een liefdevolle manier. Wil je jouw energie laten sprankelen? Laten we samen bouwen aan een leven dat je ziel laat dansen. Een leven waarin je de moed hebt om te springen, maar ook de diepte vindt om te landen.
Een leven zoals je diep van binnen weet dat het bedoeld is voor jou.
Met liefde,
Irene